ميزان افزايش دستمزد کارگران براي دو گروه از «کارگران حداقلي بگير» و «ساير سطوح مزدي» به صورت مجزا مورد بررسي قرار گرفت.

کارگران حداقلي بگير، کارگراني هستند که براي اولين بار در سال جاري وارد بازار کار مي‌شوند و سابقه فعاليت در بازار کار را ندارد. دستمزد اين گروه از کارگران (اعم از قرارداد دائم يا موقت) با افزايش ۳۶.۵ درصدي نسبت به حقوق پايه سال گذشته از ابتداي سال جاري روزانه مبلغ ۵۰۵,۶۲۷ ريال تعيين شده است.

بر اين اساس، دستمزد پايه کارگران حداقلي بگير در سال ۱۳۹۸ از يک ميليون و ۱۱۱ هزار و ۲۶۹ تومان در سال گذشته به يک ميليون و ۵۱۶ هزار و ۸۸۲ تومان افزايش يافت.

علاوه بر اين، به اين گروه از کارگران حق بن کارگري به صورت نقدي به ميزان ۱۹۰ هزار تومان و حق مسکن به ميزان ۱۰۰ هزار تومان در هر ماه تعلق مي‌گيرد. حق بن کارگري در سال گذشته ۱۱۰ هزار تومان و حق مسکن نيز ۴۰ هزار تومان بود.

همچنين براي کارگران داراي فرزند زير ۱۸ سال، به ازاي هر فرزند ۱۵۱ هزار و ۶۸۸ تومان به عنوان حق اولاد پرداخت مي‌شود.

لازم به ذکر است، همه رديف‌هاي مذکور به جز حق مسکن ۱۰۰ هزار توماني از فروردين ماه بايد در فيش‌هاي حقوقي اعمال شود. افزايش حق مسکن تنها رديف فيش حقوقي است که با وجود تصويب در شوراي عالي کار بايد به تصويب هيأت وزيران نيز برسد. بنابراين تا پيش از تصويب هيأت وزيران، حق مسکن در سال ۹۸ به ميزان ۴۰ هزار تومان سال قبل اعمال مي‌شود.

دستمزد کارگران داراي بيش از يکسال سابقه چگونه محاسبه مي‌شود؟

اما دستمزد کارگراني که بيش از يکسال سابقه کار دارند، متفاوت از کارگران «حداقلي بگير» افزايش يافت. دستمزد اين کارگران که تحت عنوان «ساير سطوح مزدي» شناخته مي‌شوند به صورت ترکيبي از «درصد» و «رقم ثابت» براي سال ۹۸ محاسبه مي‌شود.

به اين ترتيب، دستمزد کارگران داراي بيش از يکسال سابقه، «۱۳ درصد» نسبت به حقوق پايه سال ۹۷ به اضافه «دو ميليون و ۶۱۱ هزار و ۴۸۲ ريال» افزايش يافت.

نکته ضروري اينکه تمام کارگران داراي بيش از يکسال سابقه کار مشمول دريافت «پايه سنواتي» هستند که علاوه بر افزايش ۱۳ درصدي و رقم ثابت، بايد به حقوق پايه آنها اضافه شود.

بر اساس بخشنامه اسفندماه ۹۱ وزارت کار، تمام کارکنان داراي يک سال سابقه کار يا کارکناني که يک سال از دريافت آخرين پايه سنوات آنها در همان کارگاه گذشته باشد، مشمول دريافت «پايه سنواتي» مي‌شوند که اين مبلغ بايد به حقوق پايه کارگران اضافه شود تا به تناسب در اضافه کار، عيدي و حق سنوات نيروي کار مورد محاسبه قرار گيرد. بنابراين «پايه سنواتي» نبايد به عنوان يک رديف جداگانه محاسبه شود.